O γραμματισμός μπορεί να οριστεί σαν χρήσεις της ανάγνωσης και της γραφής για την επίτευξη κοινωνικών στόχων σε συγκεκριμένα συμφραζόμενα χρήσης,(Baynham,M.2002:12). Στον ορισμό του συμπεριλαμβάνονται αφενός μια σειρά πρακτικών για την κατανόηση του κόσμου γύρω μας , με τη γραπτή και προφορική γλώσσα να συγκροτούν ένα συνεχές γλωσσικής ποικιλίας και αφετέρου μια σειρά δηλώσεων για την αξία ή αναγκαιότητα αυτών των δραστηριοτήτων. (Cook-Gumperz,2008:20) Έτσι ο γραμματισμός αποκτά τόσο μια γνωστική όσο και μια ρυθμιστική υπόσταση.
Ακριβώς επειδή ο γραμματισμός ορίζει τα άτομα ως ένας ισχυρός ταξινομητής και διαβαθμιστής, δε νοείται από όλους με τον ίδιο τρόπο, αλλά αποτελεί πλέγμα ιδεολογικών θέσεων , ρητών ή υπόρρητων , οι οποίες από κοινού συνθέτουν την εκπαιδευτική διαμάχη περί γραμματισμού. Έτσι μπορεί να αντιμετωπιστεί με μια γλωσσολογική οπτική (ανάπτυξη μεταγλωσσικών, μετακειμενικών και μεταπραγματολογικών ικανοτήτων) ή με μια οπτική που δίνει έμφαση στο γραμματισμό ως κοινωνική πρακτική, η οποία μπορεί να έχει μια λειτουργική διάσταση, που δίνει έμφαση στον κοινωνικό στόχο σε συγκεκριμένα συμφραζόμενα χρήσης ή μια κριτική διάσταση που παραπέμπει στη διαμόρφωση κριτικής συνειδητότητας, τόσο στο επίπεδο της χρήσης αυτής καθαυτής της γλώσσας, όσο και στο κοινωνικό και ιδεολογικό φορτίο που αυτή φέρει.
Η διερεύνηση του όρου, περιλαμβάνει πολλούς Λόγους που έχουν άμεσες ιδεολογικές συνέπειες ως προς τον ορισμό , τη χρήση και τις πρακτικές του. Η παρούσα εργασία υιοθετεί την άποψη πως ο γραμματισμός είναι κατά βάση ένα κοιωνικό-πολιτισμικό κατασκεύασμα και ότι το γλωσσολογικό του ανάλογο είναι μια θεωρία του προφορικού και γραπτού λόγου. (Baynham,M.2002:33) .
Ακριβώς επειδή ο γραμματισμός ορίζει τα άτομα ως ένας ισχυρός ταξινομητής και διαβαθμιστής, δε νοείται από όλους με τον ίδιο τρόπο, αλλά αποτελεί πλέγμα ιδεολογικών θέσεων , ρητών ή υπόρρητων , οι οποίες από κοινού συνθέτουν την εκπαιδευτική διαμάχη περί γραμματισμού. Έτσι μπορεί να αντιμετωπιστεί με μια γλωσσολογική οπτική (ανάπτυξη μεταγλωσσικών, μετακειμενικών και μεταπραγματολογικών ικανοτήτων) ή με μια οπτική που δίνει έμφαση στο γραμματισμό ως κοινωνική πρακτική, η οποία μπορεί να έχει μια λειτουργική διάσταση, που δίνει έμφαση στον κοινωνικό στόχο σε συγκεκριμένα συμφραζόμενα χρήσης ή μια κριτική διάσταση που παραπέμπει στη διαμόρφωση κριτικής συνειδητότητας, τόσο στο επίπεδο της χρήσης αυτής καθαυτής της γλώσσας, όσο και στο κοινωνικό και ιδεολογικό φορτίο που αυτή φέρει.
Η διερεύνηση του όρου, περιλαμβάνει πολλούς Λόγους που έχουν άμεσες ιδεολογικές συνέπειες ως προς τον ορισμό , τη χρήση και τις πρακτικές του. Η παρούσα εργασία υιοθετεί την άποψη πως ο γραμματισμός είναι κατά βάση ένα κοιωνικό-πολιτισμικό κατασκεύασμα και ότι το γλωσσολογικό του ανάλογο είναι μια θεωρία του προφορικού και γραπτού λόγου. (Baynham,M.2002:33) .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου